Program „Za życiem” to kompleksowy system wsparcia dla kobiet w ciąży oraz rodzin wychowujących dzieci z niepełnosprawnością, a także dzieci z ciężkimi, nieodwracalnymi wadami rozwojowymi. Program ten zapewnia szeroki wachlarz pomocy – od wsparcia medycznego, przez rehabilitację, aż po świadczenia socjalne.

Oto krok po kroku, jak skorzystać z uprawnień wynikających z ustawy „Za życiem”:

Krok 1: Potwierdzenie uprawnień do programu „Za życiem”

Aby móc skorzystać z programu, należy uzyskać odpowiednie zaświadczenie lekarskie potwierdzające, że dziecko (lub dziecko w okresie prenatalnym) posiada jedną z poniższych diagnoz:

• Ciężkie i nieodwracalne upośledzenie.
• Nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, która została stwierdzona w okresie prenatalnym lub w trakcie porodu.

Gdzie uzyskać zaświadczenie? Zaświadczenie może wystawić lekarz specjalista posiadający odpowiednie kwalifikacje (II stopień specjalizacji lub tytuł specjalisty) w dziedzinie:

• Położnictwa i ginekologii,
• Perinatologii,
• Neonatologii,
• Neurologii dziecięcej,
• Kardiologii dziecięcej,
• Chirurgii dziecięcej.

Lekarz musi być zatrudniony w placówce, która ma umowę z NFZ, co oznacza, że zaświadczenie można uzyskać w ramach publicznej służby zdrowia.

Krok 2: Złożenie wniosku o wsparcie

Rodzice dziecka, którzy otrzymali zaświadczenie potwierdzające ciężką niepełnosprawność lub nieuleczalną chorobę dziecka, mogą złożyć wniosek o wsparcie w ramach programu „Za życiem”.

Gdzie złożyć wniosek?

• Urząd gminy lub Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej – to miejsca, w których należy złożyć wniosek o jednorazowe świadczenie z programu „Za życiem” (kwota świadczenia to 4000 zł).
• Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie lub Ośrodek Pomocy Społecznej – można tam złożyć wniosek o inne formy wsparcia dostępne w ramach programu, takie jak pomoc w opiece nad dzieckiem, wsparcie rehabilitacyjne czy psychologiczne.

Krok 3: Świadczenie jednorazowe „Za życiem”

Jedną z najważniejszych form wsparcia w ramach programu jest jednorazowe świadczenie pieniężne w wysokości 4000 zł. Jest to pomoc finansowa dla rodzin, w których urodziło się dziecko z ciężką niepełnosprawnością.

Kryteria uzyskania:

• Świadczenie przysługuje rodzinie, w której dziecko posiada zaświadczenie potwierdzające ciężką, nieodwracalną wadę lub chorobę zagrażającą życiu.
• Wniosek należy złożyć w ciągu 12 miesięcy od dnia narodzin dziecka.

Dokumenty potrzebne do złożenia wniosku:

• Zaświadczenie lekarskie potwierdzające diagnozę.
• Akt urodzenia dziecka.
• Dokumenty tożsamości rodziców/opiekunów.

Krok 4: Dostęp do specjalistycznej opieki i rehabilitacji

Po uzyskaniu zaświadczenia możecie skorzystać z bezpłatnej opieki medycznej i specjalistycznej rehabilitacji, której celem jest poprawa zdrowia i rozwoju dziecka. W ramach programu „Za życiem” możecie ubiegać się o:

• Konsultacje ze specjalistami (np. neurolog dziecięcy, kardiolog, genetyk).
• Rehabilitację ruchową i sensoryczną.
• Wsparcie logopedyczne i psychologiczne.

Gdzie szukać pomocy?

• Skontaktujcie się z poradnią specjalistyczną lub rehabilitacyjną, która posiada umowę z NFZ, w celu umówienia dziecka na terapię lub rehabilitację.
• Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie (PCPR) może pomóc w organizacji turnusów rehabilitacyjnych czy innych form wsparcia dla dziecka i rodziny.

Krok 5: Wsparcie psychologiczne i poradnictwo

W ramach programu możecie skorzystać z bezpłatnego wsparcia psychologicznego oraz poradnictwa. Pomoc ta obejmuje zarówno opiekę nad dzieckiem, jak i wsparcie emocjonalne dla rodziców, którzy muszą zmierzyć się z wyzwaniami związanymi z opieką nad dzieckiem z niepełnosprawnością.

Gdzie uzyskać wsparcie?

• Poradnie psychologiczno-pedagogiczne oraz ośrodki specjalistyczne oferują wsparcie psychologiczne i terapeutyczne.
• Powiatowe Centra Pomocy Rodzinie – udzielają informacji o dostępnych formach pomocy oraz organizują grupy wsparcia dla rodzin dzieci z niepełnosprawnością.

Krok 6: Odwołania i dodatkowe formy wsparcia

Jeśli wniosek o świadczenie zostanie odrzucony lub nie zgadzacie się z decyzją, możecie złożyć odwołanie do właściwej instytucji (np. do urzędu gminy). Program „Za życiem” oferuje również szereg innych form wsparcia, które mogą pomóc w codziennej opiece nad dzieckiem, takie jak wsparcie asystenta rodziny, turnusy rehabilitacyjne czy wsparcie w edukacji dziecka.

Podsumowanie

Program „Za życiem” oferuje wszechstronne wsparcie dla rodzin, które mierzą się z wyzwaniami związanymi z opieką nad dzieckiem z ciężką niepełnosprawnością. Ważne jest, aby działać szybko i skorzystać z dostępnych form pomocy, które mogą znacząco poprawić jakość życia Waszego dziecka i całej rodziny.

Szczegółowe Informacje:

• Oficjalna strona programu „Za życiem”
• Informacje na stronie NFZ

Wczesne Wspomaganie Rozwoju (WWR) to specjalistyczna forma pomocy, której celem jest wspieranie rozwoju dziecka od momentu wykrycia niepełnosprawności lub trudności rozwojowych aż do momentu rozpoczęcia nauki szkolnej. Dzieci mogą otrzymywać pomoc w różnych aspektach – od terapii logopedycznej, przez fizjoterapię, aż po wsparcie psychologiczne i pedagogiczne.

Oto szczegółowa procedura uzyskania WWR:

Krok 1: Zidentyfikowanie potrzeb dziecka

Jeśli zauważacie, że Wasze dziecko ma trudności rozwojowe lub istnieje podejrzenie niepełnosprawności, zgłoście się do specjalisty, np. lekarza pediatry, neurologa dziecięcego lub psychologa, który może zdiagnozować ewentualne nieprawidłowości.

Krok 2: Zgłoszenie do poradni psychologiczno-pedagogicznej

W celu uzyskania WWR należy zgłosić się do poradni psychologiczno-pedagogicznej (publicznej lub niepublicznej), która jest uprawniona do wydania opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka.

Dokumenty, które warto zabrać na wizytę w poradni:

• Skierowanie od lekarza specjalisty (nie zawsze jest wymagane, ale może być przydatne).
• Dokumentacja medyczna dziecka (jeśli taka istnieje), w tym wyniki badań diagnostycznych, karty informacyjne z hospitalizacji, opinie specjalistów.
• Opis obserwowanych trudności rozwojowych dziecka przez rodziców lub opiekunów.

Krok 3: Wniosek o wydanie opinii o potrzebie WWR

Rodzice lub opiekunowie prawni składają w poradni wniosek o wydanie opinii o potrzebie Wczesnego Wspomagania Rozwoju. Wniosek ten może być dostępny na miejscu w poradni lub na jej stronie internetowej.

Co zawiera wniosek?

• Dane dziecka (imię, nazwisko, data urodzenia).
• Dane rodziców/opiekunów prawnych.
• Krótki opis trudności dziecka oraz cel, dla którego składany jest wniosek (czyli potrzeba wsparcia w rozwoju).
• Załączona dokumentacja medyczna (jeśli istnieje).

Krok 4: Ocena i badanie dziecka przez zespół specjalistów

W poradni psychologiczno-pedagogicznej dziecko zostanie ocenione przez specjalistów, takich jak psycholog, pedagog i logopeda. Ocena ta może obejmować:

• Badania psychologiczne (ocena rozwoju poznawczego, emocjonalnego).
• Oceny pedagogiczne (zdolności komunikacyjne, językowe).
• Badania logopedyczne (mowa i komunikacja).
• Inne badania specjalistyczne, w zależności od potrzeb dziecka.

Krok 5: Wydanie opinii o potrzebie WWR

Po zakończeniu badań zespół specjalistów wydaje opinię o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju. Jest to dokument, który potwierdza potrzebę wsparcia rozwojowego dla dziecka i jest podstawą do organizacji zajęć WWR.

Opinia powinna zawierać:

• Szczegółowy opis stanu rozwoju dziecka i diagnozę.
• Wskazanie zakresu, formy oraz miejsca realizacji zajęć (np. liczba godzin, rodzaj terapii).
• Rekomendacje co do sposobu wsparcia, jakie dziecko powinno otrzymać.

Krok 6: Organizacja zajęć WWR

Na podstawie wydanej opinii, odpowiednia placówka edukacyjna lub terapeutyczna (np. przedszkole, szkoła, ośrodek specjalistyczny) powinna zorganizować dla dziecka bezpłatne zajęcia wczesnego wspomagania rozwoju.

Zajęcia mogą obejmować:

• Terapie logopedyczne.
• Zajęcia z psychologiem lub pedagogiem.
• Rehabilitację ruchową.
• Wsparcie sensoryczne.
• Zajęcia rozwijające umiejętności społeczne.

Zajęcia są prowadzone przez specjalistów w ramach systemu edukacyjnego i odbywają się regularnie, zgodnie z potrzebami dziecka.

Krok 7: Monitorowanie postępów

Podczas realizacji zajęć WWR specjaliści regularnie monitorują postępy dziecka, a rodzice są informowani o wynikach terapii. W zależności od potrzeb, program zajęć może być modyfikowany i dostosowywany do bieżącego rozwoju dziecka.

Podsumowanie

Uzyskanie Wczesnego Wspomagania Rozwoju jest kluczowym krokiem w zapewnieniu dziecku z niepełnosprawnością lub trudnościami rozwojowymi odpowiedniego wsparcia. Proces ten, choć wymaga pewnych formalności, daje możliwość korzystania z bezpłatnej i profesjonalnej pomocy, która pomoże dziecku w rozwijaniu swoich umiejętności i pokonywaniu trudności.

Przydatne linki i źródła:

• Ministerstwo Edukacji i Nauki – Wczesne Wspomaganie Rozwoju
• Poradnie psychologiczno-pedagogiczne – lista

Orzeczenie o niepełnosprawności jest kluczowym dokumentem, który umożliwia dostęp do różnych form wsparcia, takich jak świadczenia socjalne, ulgi podatkowe, wsparcie rehabilitacyjne oraz specjalistyczna opieka. Poniżej znajdziesz szczegółowy przewodnik krok po kroku, jak uzyskać orzeczenie o niepełnosprawności dla swojego dziecka.

Krok 1: Zgłoszenie się do Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności

Aby rozpocząć procedurę uzyskania orzeczenia, należy skontaktować się z Powiatowym Zespołem ds. Orzekania o Niepełnosprawności, właściwym dla miejsca zamieszkania dziecka. W tym zespole składa się wniosek o wydanie orzeczenia.

Dokumenty potrzebne do złożenia wniosku:

• Wniosek o wydanie orzeczenia o niepełnosprawności – formularz dostępny w siedzibie zespołu lub na jego stronie internetowej.
• Zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia dziecka – wystawione przez lekarza prowadzącego leczenie dziecka (ważne jest przez 30 dni od daty wystawienia).
• Dokumentacja medyczna – wszelkie karty informacyjne z leczenia szpitalnego, wyniki badań diagnostycznych, opinie specjalistów.

Dodatkowe dokumenty (jeśli posiadasz):

• Opinia z poradni psychologiczno-pedagogicznej.
• Dokumenty dotyczące rehabilitacji dziecka.

Gdzie złożyć wniosek?

• Osobiście w Powiatowym Zespole ds. Orzekania o Niepełnosprawności.
• Pocztą tradycyjną lub elektroniczną, jeśli zespół umożliwia taką formę składania wniosków.

Krok 2: Ocena dokumentacji i wezwanie na komisję

Po złożeniu wniosku i kompletnej dokumentacji, zespół orzekający analizuje złożone materiały. Jeśli dokumentacja jest niewystarczająca, urząd może wezwać do jej uzupełnienia w określonym terminie.

Następnie, dziecko wraz z rodzicami zostaje wezwane na komisję, podczas której specjaliści dokonają oceny stanu zdrowia oraz funkcjonowania dziecka.

Kto wchodzi w skład komisji?

• Lekarz specjalista.
• Psycholog, pedagog lub pracownik socjalny (w zależności od rodzaju niepełnosprawności i potrzeb dziecka).

Czego można się spodziewać na komisji?

• Przeprowadzenia rozmowy z rodzicami/opiekunami na temat stanu zdrowia i funkcjonowania dziecka.
• Przeprowadzenia badania dziecka, które pozwoli ocenić, w jakim stopniu niepełnosprawność wpływa na jego codzienne funkcjonowanie.

Krok 3: Wydanie orzeczenia o niepełnosprawności

Po zakończeniu komisji i przeanalizowaniu wszystkich dokumentów, zespół wydaje orzeczenie o niepełnosprawności.

Rodzaje orzeczeń:

• Dzieci do 16. roku życia – uzyskują orzeczenie o niepełnosprawności bez określenia stopnia.
• Osoby powyżej 16. roku życia – uzyskują orzeczenie z określeniem stopnia niepełnosprawności: znaczny, umiarkowany, lekki.

Co zawiera orzeczenie?

• Opis rodzaju i stopnia niepełnosprawności.
• Wskazania dotyczące korzystania z ulg i świadczeń.
• Data ważności orzeczenia (w niektórych przypadkach orzeczenie jest wydawane na czas określony, w innych – bezterminowo).

Orzeczenie jest podstawą do ubiegania się o różne formy pomocy, takie jak świadczenia pieniężne, ulgi podatkowe, sprzęt rehabilitacyjny czy specjalistyczna opieka medyczna.

Krok 4: Odwołanie od decyzji (jeśli potrzebne)

Jeśli nie zgadzacie się z treścią orzeczenia, macie prawo do złożenia odwołania.

Procedura odwoławcza:

• Odwołanie należy złożyć w ciągu 14 dni od otrzymania orzeczenia do Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności za pośrednictwem Powiatowego Zespołu, który wydał orzeczenie.
• W przypadku niekorzystnej decyzji Wojewódzkiego Zespołu, możliwe jest dalsze odwołanie do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych.

Krok 5: Korzystanie z ulg i świadczeń

Po uzyskaniu orzeczenia o niepełnosprawności, możecie skorzystać z różnych ulg i świadczeń, w tym:

• Świadczenia pielęgnacyjne dla opiekunów.
• Dofinansowanie do sprzętu rehabilitacyjnego (np. wózków inwalidzkich, ortopedii).
• Ulgi podatkowe, np. ulga rehabilitacyjna w PIT.
• Turnusy rehabilitacyjne i inne formy wsparcia.

Aby skorzystać z tych form wsparcia, należy zgłosić się do odpowiednich instytucji, takich jak Miejski/Powiatowy Ośrodek Pomocy Społecznej lub Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie.

Podsumowanie

Uzyskanie orzeczenia o niepełnosprawności to formalny proces, który otwiera dostęp do szerokiego wachlarza pomocy i wsparcia dla Waszego dziecka. Choć procedura wymaga zaangażowania i zgromadzenia dokumentacji medycznej, warto pamiętać, że uzyskane wsparcie może znacząco poprawić jakość życia Waszej rodziny i pomóc w opiece nad dzieckiem z niepełnosprawnością.

Szczegółowe Informacje:

• Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej – Orzekanie o niepełnosprawności

Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych (ZFŚS) to fundusz tworzony przez pracodawców, mający na celu wspieranie pracowników i ich rodzin w różnych aspektach życia, takich jak wypoczynek, pomoc finansowa, opieka nad dziećmi czy wsparcie mieszkaniowe. Poniżej znajdziesz krok po kroku, jak skorzystać ze środków ZFŚS.

Krok 1: Sprawdzenie regulaminu ZFŚS w zakładzie pracy

Każdy pracodawca, który tworzy Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, musi opracować wewnętrzny regulamin ZFŚS. Warto się z nim zapoznać, ponieważ określa:

• Zasady przyznawania świadczeń,
• Kryteria kwalifikacyjne, w tym szczegóły dotyczące sytuacji dochodowej i rodzinnej uprawnionych osób,
• Rodzaje świadczeń dostępnych dla pracowników.

Gdzie znaleźć regulamin?

• Regulamin ZFŚS jest zazwyczaj dostępny w dziale kadr lub na stronie wewnętrznej firmy (intranecie).

Krok 2: Sprawdzenie swojej sytuacji dochodowej i rodzinnej

Świadczenia z ZFŚS są przyznawane na podstawie sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej pracownika. Kryterium dochodowe (np. średni dochód na osobę w rodzinie) jest zwykle stosowane przy określaniu wysokości i rodzaju świadczeń.

Co może być potrzebne?

• Zaświadczenie o dochodach na jednego członka rodziny (jeśli regulamin tego wymaga).
• Informacje o liczbie osób w gospodarstwie domowym.

Krok 3: Złożenie wniosku o świadczenie z ZFŚS

Aby skorzystać z wybranego świadczenia z funduszu, należy złożyć wniosek. Wniosek powinien być dostępny w dziale kadr lub w regulaminie ZFŚS.

Jakie dokumenty mogą być potrzebne do wniosku?

• Dokumenty potwierdzające dochody (np. PIT, zaświadczenia o wynagrodzeniu).
• Dokumenty potwierdzające sytuację rodzinną (np. akt urodzenia dziecka, zaświadczenie o niepełnosprawności).
• W zależności od rodzaju świadczenia, inne dokumenty, jak np. rachunki za usługi rehabilitacyjne czy faktury za wypoczynek.

Rodzaje wsparcia, o które można wnioskować:

• Pomoc finansowa – zapomogi pieniężne w sytuacjach losowych lub trudnych finansowo.
• Dofinansowanie wypoczynku – tzw. „wczasy pod gruszą” lub dofinansowanie wakacji dla dzieci.
• Opieka nad dziećmi – wsparcie w formie dofinansowania przedszkoli, żłobków lub zajęć dodatkowych.
• Pomoc mieszkaniowa – bezzwrotna pomoc na remont mieszkania lub zwrotna pożyczka mieszkaniowa.

Krok 4: Rozpatrzenie wniosku przez komisję socjalną

Wniosek zostanie rozpatrzony przez komisję socjalną, która decyduje o przyznaniu świadczenia oraz jego wysokości. Komisja działa na podstawie regulaminu ZFŚS i ocenia wnioski w kontekście sytuacji życiowej, materialnej oraz dostępnych środków.

Co wpływa na decyzję komisji?

• Sytuacja materialna pracownika – osoby o niższych dochodach mają zwykle priorytet w przyznawaniu świadczeń.
• Specyfika wnioskowanego świadczenia – np. pomoc w nagłych przypadkach losowych może być rozpatrywana szybciej.
• Wysokość środków dostępnych w funduszu – fundusz jest ograniczony, dlatego może nie być wystarczający na pokrycie wszystkich wniosków.

Krok 5: Wypłata lub realizacja świadczenia

Jeśli komisja pozytywnie rozpatrzy wniosek, świadczenie zostanie wypłacone lub zrealizowane zgodnie z zasadami określonymi w regulaminie ZFŚS.

Formy realizacji świadczeń:

• Wypłata pieniężna na konto pracownika (np. zapomoga, dofinansowanie wypoczynku).
• Refundacja kosztów po przedstawieniu faktur (np. koszty rehabilitacji).
• Udostępnienie usług (np. organizacja wyjazdu, zajęć rekreacyjnych).

Podsumowanie

Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych to ważne wsparcie dla pracowników i ich rodzin, które umożliwia uzyskanie pomocy finansowej i socjalnej w różnych aspektach życia. Proces uzyskania świadczenia wymaga spełnienia określonych kryteriów oraz dostarczenia odpowiednich dokumentów, ale może być cennym wsparciem, szczególnie w trudnych sytuacjach finansowych czy zdrowotnych.

Szczegółowe Informacje:

• Portal Informacyjny Biznes.gov.pl – Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych

Ulga rehabilitacyjna w PIT to możliwość odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne oraz na ułatwienie codziennych czynności życiowych osoby z niepełnosprawnością. Jest to wsparcie finansowe, które pomaga obniżyć obciążenia podatkowe związane z kosztami rehabilitacji.

Poniżej przedstawiam szczegółowy przewodnik krok po kroku, jak skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej w rozliczeniu PIT.

Krok 1: Sprawdzenie uprawnień do ulgi rehabilitacyjnej

Z ulgi rehabilitacyjnej mogą skorzystać:

• Osoby z orzeczoną niepełnosprawnością.
• Osoby mające na utrzymaniu osobę z niepełnosprawnością, np. współmałżonka, dziecko, rodzica lub inne osoby zależne, o ile dochód tej osoby nie przekracza limitu ustawowego (15 010,56 zł rocznie w 2024 r.).

Krok 2: Weryfikacja wydatków podlegających odliczeniu

Wydatki, które można odliczyć, dzielą się na:

• Nielimitowane – odliczasz pełną kwotę poniesionego wydatku.
• Limitowane – odliczasz wydatki do określonego limitu ustawowego.

Rodzaje wydatków możliwych do odliczenia:

• Wydatki nielimitowane:

  • Zakup i naprawa wyrobów medycznych, takich jak protezy, ortezy, wózki inwalidzkie, pionizatory.
  • Koszty przewodników dla osób niewidomych i niesłyszących.
  • Opłaty za leki, w przypadku gdy miesięczny koszt leków przekracza 100 zł (odliczeniu podlega nadwyżka ponad 100 zł).

• Wydatki limitowane:

  • Użytkowanie samochodu dla celów rehabilitacyjnych – limit wynosi 2280 zł rocznie (dotyczy właściciela samochodu, który jest osobą niepełnosprawną lub opiekuna osoby niepełnosprawnej do 16 r.ż. lub z orzeczonym znacznym stopniem niepełnosprawności).

Pamiętaj! Katalog wydatków możliwych do odliczenia jest zamknięty, co oznacza, że tylko te wydatki, które są wymienione w ustawie, mogą zostać odliczone.

Krok 3: Gromadzenie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki

Aby skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej, należy udokumentować wszystkie poniesione wydatki. W przypadku kontroli Urząd Skarbowy może poprosić o przedstawienie dowodów.

Dokumenty wymagane do udokumentowania wydatków:

• Faktury, rachunki, dowody wpłaty potwierdzające poniesione koszty.
• Dokumenty potwierdzające, że osoba korzystająca z ulgi jest osobą z niepełnosprawnością (np. orzeczenie o niepełnosprawności).
• W przypadku leków – wykaz miesięcznych wydatków, jeśli koszty przekroczyły 100 zł.

Uwaga! Faktura lub rachunek może być wystawiona na osobę niepełnosprawną lub na opiekuna, który ma tę osobę na utrzymaniu.

Krok 4: Rozliczenie ulgi rehabilitacyjnej w PIT

Wydatki odlicza się od dochodu lub przychodu w rocznym zeznaniu podatkowym (PIT-37 lub PIT-36). Ulga rehabilitacyjna obniży podstawę opodatkowania, co może znacząco zmniejszyć należny podatek.

Jak rozliczyć ulgę?

• Wpisz kwotę poniesionych wydatków w odpowiednie pole w formularzu PIT-37 lub PIT-36.
• Do zeznania dołącz informację PIT/O (Załącznik do PIT-37 lub PIT-36), gdzie należy szczegółowo wykazać wydatki na cele rehabilitacyjne.

Ważne: Jeśli część wydatków została pokryta ze środków PFRON, NFZ, ZFŚS lub innej formy zwrotu, można odliczyć tylko różnicę między poniesionym wydatkiem a kwotą zwróconą.

Krok 5: Złożenie zeznania podatkowego w Urzędzie Skarbowym

Gotowe rozliczenie PIT, wraz z załącznikami, należy złożyć w Urzędzie Skarbowym w standardowym terminie do końca kwietnia kolejnego roku (w przypadku podatników rozliczających się rocznie). Jeśli składasz PIT elektronicznie przez system e-Deklaracje lub e-Urząd Skarbowy, pamiętaj o prawidłowym wypełnieniu formularzy.

Podsumowanie

Ulga rehabilitacyjna to skuteczna forma wsparcia finansowego, która umożliwia odliczenie od dochodu wydatków poniesionych na rehabilitację i ułatwienie codziennych czynności dla osób z niepełnosprawnością. Dokumentacja i szczegółowe planowanie wydatków pozwolą w pełni skorzystać z tej ulgi, co może przynieść wymierne korzyści przy rocznym rozliczeniu podatkowym.

Szczegółowe informacje:

• Informacje o uldze rehabilitacyjnej – Portal Podatkowy

Fundacje są istotnym źródłem wsparcia dla rodzin dzieci z niepełnosprawnością. Pomagają w finansowaniu kosztownej rehabilitacji, zakupie sprzętu medycznego, organizacji turnusów rehabilitacyjnych, a także oferują doradztwo prawne i psychologiczne. Niektóre fundacje organizują zbiórki publiczne lub umożliwiają przekazanie 1% podatku, co wspiera codzienną opiekę i rozwój dziecka.

Jak zgłosić się do Fundacji?

1. Wybór fundacji – Wybierz fundację, która specjalizuje się w wsparciu osób z niepełnosprawnością. Można to zrobić przez internet, korzystając z rekomendacji rodziców w podobnej sytuacji, lub poprzez lokalne organizacje pomocy społecznej.

2. Zgromadzenie dokumentów – Fundacje często wymagają dokumentacji medycznej dziecka (np. orzeczenia o niepełnosprawności) i informacji o sytuacji finansowej rodziny.

3. Złożenie wniosku – Wypełnij formularz zgłoszeniowy dostępny na stronie fundacji lub pobierz go i wyślij pocztą. W formularzu opisz potrzeby dziecka oraz cel wsparcia.

4. Oczekiwanie na decyzję – Po złożeniu dokumentów fundacja ocenia wniosek, a w przypadku akceptacji kontaktuje się, aby omówić formę wsparcia.

Fundacje często pomagają nie tylko finansowo, ale także oferują wsparcie informacyjne i emocjonalne, pomagając rodzicom dziecka z niepełnosprawnością stawić czoła codziennym wyzwaniom.

Lista wybranych Fundacji: 

Oto kilka Fundacji, które cieszą się zaufaniem rodziców i oferują wsparcie dla dzieci z niepełnosprawnościami oraz ich rodzin:

1. Fundacja Dzieciom „Zdążyć z Pomocą”
   Fundacja zapewnia wsparcie finansowe i rehabilitacyjne dzieciom z niepełnosprawnościami, oferując subkonta i organizację zbiórek.

2. Fundacja Avalon
   Pomaga osobom z niepełnosprawnościami poprzez prowadzenie subkont i organizowanie zbiórek na rehabilitację.

3. Fundacja „Polsat”
   Fundacja wspiera dzieci z różnorodnymi problemami zdrowotnymi, finansuje leczenie i rehabilitację, organizuje akcje charytatywne.

4. Fundacja „Serce Dziecka”
   Wspiera dzieci z wadami serca oraz ich rodziny, zapewniając wsparcie finansowe i doradcze.

5. Fundacja Anny Dymnej „Mimo Wszystko”
   Pomaga osobom z niepełnosprawnościami, organizując wydarzenia integracyjne, turnusy i wsparcie rehabilitacyjne.

6. Fundacja Złotowianka
   Wspiera osoby z niepełnosprawnościami, organizuje subkonta oraz zbiórki na rehabilitację, sprzęt medyczny i leczenie.

7. Fundacja Radia ZET
   Organizuje pomoc dla osób w ciężkich sytuacjach zdrowotnych, finansuje leczenie i rehabilitację dzieci.

8. Fundacja „Serce dla Maluszka”
   Wspiera dzieci z różnymi problemami zdrowotnymi, organizując subkonta i zbiórki na leczenie, rehabilitację i wsparcie w codziennym życiu.

9. Fundacja Pomocy Osobom Niepełnosprawnym „Słoneczko”
   Udziela wsparcia finansowego i organizacyjnego dzieciom i dorosłym z niepełnosprawnościami, oferując subkonta i zbiórki.

    

Każda z tych fundacji działa na rzecz poprawy jakości życia dzieci i ich rodzin, zapewniając finansowanie leczenia, rehabilitacji oraz potrzebny sprzęt medyczny, dzięki czemu rodziny mogą skuteczniej walczyć o zdrowie i rozwój swoich dzieci.

Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ) umożliwia refundację wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie. Procedura ta pozwala na częściowe lub całkowite dofinansowanie sprzętu medycznego, który jest niezbędny do funkcjonowania osoby z niepełnosprawnością lub przewlekłą chorobą, np. wózków inwalidzkich, ortez, sprzętu ortopedycznego, pieluchomajtek i wielu innych.

Krok 1: Uzyskanie zlecenia od lekarza specjalisty

Aby ubiegać się o refundację wyrobu medycznego, należy najpierw udać się do lekarza posiadającego kontrakt z NFZ, który może wystawić zlecenie na wyrób medyczny.

Ważne informacje:

• Lekarz wystawiający zlecenie musi być specjalistą, np. ortopedą, neurologiem, reumatologiem, chirurgiem lub innym specjalistą odpowiedzialnym za leczenie danej choroby lub niepełnosprawności.
• O refundację mogą się starać pacjenci, którzy korzystają z opieki medycznej w ramach NFZ, ale również Ci, którzy wybrali opiekę prywatną. Ważne jest, aby pacjent był ubezpieczony w ramach ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego ZUS.

• Zlecenie powinno zawierać wszystkie szczegóły dotyczące rodzaju wyrobu medycznego oraz jego parametrów, zgodnie z potrzebami pacjenta.

Krok 2: Weryfikacja zlecenia w oddziale NFZ

Po uzyskaniu zlecenia od lekarza, należy udać się z nim do odpowiedniego oddziału NFZ, gdzie zostanie ono zweryfikowane. W niektórych przypadkach zlecenie można zweryfikować również online za pośrednictwem platformy e-Zdrowie (Internetowe Konto Pacjenta).

Dokumenty potrzebne przy weryfikacji:

• Zlecenie na wyrób medyczny wystawione przez lekarza.
• Dowód tożsamości pacjenta lub opiekuna prawnego, jeśli pacjent jest niepełnoletni lub niezdolny do samodzielnego działania.

Krok 3: Realizacja zlecenia w punkcie realizacji

Po zatwierdzeniu zlecenia przez NFZ, pacjent może udać się do punktu realizacji, który ma umowę z NFZ na wydawanie wyrobów medycznych. Może to być apteka, sklep medyczny lub inna placówka uprawniona do realizacji zleceń NFZ.

Jak przebiega realizacja zlecenia?

• Pacjent przekazuje zweryfikowane zlecenie w punkcie realizacji.
• Punkt realizacji sprawdza zgodność zlecenia i wydaje wyrób medyczny.
• W zależności od rodzaju wyrobu, NFZ pokrywa całość lub część kosztów zakupu. Pacjent może być zobowiązany do wniesienia opłaty własnej, jeśli cena wyrobu przekracza limit refundacji.

Krok 4: Ewentualne formalności związane z opłatą własną

Jeśli cena wyrobu medycznego przekracza kwotę refundowaną przez NFZ, pacjent może zostać poproszony o uiszczenie różnicy. Kwota własna zależy od rodzaju wyrobu medycznego oraz wysokości limitu określonego przez NFZ.

Przykład:

• NFZ refunduje do 1000 zł na wózek inwalidzki, a cena wózka wynosi 1200 zł. Pacjent pokrywa różnicę, czyli 200 zł.

Krok 5: Wymiana i ponowne uzyskanie zlecenia (jeśli wymagane)

W zależności od rodzaju wyrobu medycznego, zlecenie może wymagać ponowienia po określonym czasie użytkowania (np. w przypadku wyrobów jednorazowych, takich jak pieluchomajtki). Wówczas procedurę należy powtórzyć, rozpoczynając od wizyty u lekarza specjalisty.

Przykłady wyrobów wymagających okresowego zlecenia:

• Pieluchomajtki – zlecenie często odnawiane co miesiąc lub co trzy miesiące.
• Sprzęt ortopedyczny – zlecenie na wymianę co kilka lat w zależności od rodzaju sprzętu.

Podsumowanie

Dzięki procedurze NFZ, pacjenci mogą uzyskać dofinansowanie do zakupu wyrobów medycznych niezbędnych w codziennym funkcjonowaniu. Proces ten wymaga zaangażowania specjalisty oraz weryfikacji przez NFZ, ale daje dostęp do sprzętu i materiałów, które znacząco poprawiają komfort życia osób z niepełnosprawnościami oraz przewlekłymi chorobami.

Szczegółowe informacje:

• Portal gov.pl
• Narodowy Fundusz Zdrowia – Wykaz Wyrobów Medycznych Refundowanych

Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) oferuje wsparcie finansowe na zakup przedmiotów ortopedycznych i środków pomocniczych, które wspierają osoby z niepełnosprawnościami w codziennym funkcjonowaniu. Dofinansowanie to jest uzupełnieniem refundacji NFZ i przeznaczone jest na pokrycie kosztów sprzętu, który niezbędny jest w rehabilitacji i poprawie jakości życia.

Krok 1: Uzyskanie zlecenia na wyrób medyczny od lekarza specjalisty

Pierwszym krokiem jest uzyskanie zlecenia na zakup przedmiotu ortopedycznego lub środka pomocniczego, które wystawia lekarz specjalista, taki jak ortopeda, neurolog, reumatolog, lub inny lekarz prowadzący. Zlecenie to będzie podstawą do refundacji przez NFZ oraz do dofinansowania z PFRON.

Dokumenty potrzebne na tym etapie:

• Dokumentacja medyczna pacjenta.
• Orzeczenie o niepełnosprawności lub równoważne.

Krok 2: Weryfikacja zlecenia przez NFZ

Po otrzymaniu zlecenia od lekarza specjalisty należy zgłosić się do oddziału NFZ w celu weryfikacji. Po zatwierdzeniu zlecenia przez NFZ pacjent może uzyskać dofinansowanie na zakup wyrobu zgodnie z zasadami refundacji NFZ.

Krok 3: Wniosek o dofinansowanie z PFRON

Po weryfikacji zlecenia przez NFZ, w przypadku gdy koszt zakupu wyrobu medycznego przekracza wysokość refundacji, można ubiegać się o dodatkowe dofinansowanie z PFRON.

Dokumenty potrzebne do złożenia wniosku o dofinansowanie PFRON:

• Zweryfikowane zlecenie na wyrób medyczny.
• Orzeczenie o niepełnosprawności.
• Dowód tożsamości wnioskodawcy lub opiekuna prawnego, jeśli pacjent jest niepełnoletni lub niezdolny do samodzielnego działania.
• Faktura pro forma lub kosztorys wyrobu medycznego od punktu realizacji (np. sklepu medycznego lub apteki), potwierdzający koszty zakupu.
• Zaświadczenie o dochodach lub sytuacji materialnej (niektóre PCPR lub MOPS wymagają takiego zaświadczenia).

Gdzie złożyć wniosek?

• Wniosek o dofinansowanie należy złożyć w Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie (PCPR) lub Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej (MOPS) właściwym dla miejsca zamieszkania osoby niepełnosprawnej.

Krok 4: Rozpatrzenie wniosku przez PCPR lub MOPS

Po złożeniu wniosku, PCPR lub MOPS przystępuje do jego rozpatrzenia, uwzględniając sytuację materialną oraz indywidualne potrzeby osoby niepełnosprawnej. W przypadku pozytywnej decyzji, dofinansowanie może pokryć część lub całość kosztów, które nie zostały zrefundowane przez NFZ.

Kryteria rozpatrywania wniosku:

• Dochody na jednego członka rodziny (przy niższych dochodach dofinansowanie jest wyższe).
• Specyficzne potrzeby wynikające z niepełnosprawności i konieczności użycia wyrobu medycznego.

Krok 5: Zakup wyrobu medycznego

Po otrzymaniu decyzji o przyznaniu dofinansowania z PFRON, można przystąpić do zakupu wyrobu medycznego w punkcie realizacji, który współpracuje z NFZ i/lub PFRON. Przedmiot ortopedyczny lub środek pomocniczy może być zakupiony w aptece, sklepie medycznym lub specjalistycznej placówce.

Krok 6: Zwrot poniesionych kosztów (jeśli wymagane)

Jeśli PCPR lub MOPS wymaga zwrotu poniesionych kosztów na podstawie faktury, należy dostarczyć dokumentację zakupionego wyrobu do PCPR/MOPS, aby uzyskać refundację części wydatków.

Podsumowanie

Dofinansowanie z PFRON stanowi dodatkowe wsparcie finansowe na zakup wyrobów ortopedycznych i środków pomocniczych, które wspomagają rehabilitację i funkcjonowanie osób z niepełnosprawnością. Procedura ta obejmuje uzyskanie zlecenia od lekarza, weryfikację przez NFZ, złożenie wniosku w PCPR lub MOPS oraz realizację zakupu. Dzięki temu procesowi osoby z niepełnosprawnościami mogą uzyskać kompleksowe wsparcie w dostępie do niezbędnych przedmiotów medycznych.

Przydatne informacje:

• PFRON – Strona główna
• Wyszukiwarka Powiatowych Centrów Pomocy Rodzinie

Rehabilitacja dla dzieci z niepełnosprawnościami to kluczowy element wspierania ich rozwoju, dlatego dostęp do odpowiednich przychodni i placówek rehabilitacyjnych, szczególnie finansowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ), jest niezwykle ważny. Poniżej znajdziesz informacje o tym, jak znaleźć placówki rehabilitacyjne finansowane przez NFZ, a także przegląd sektora prywatnego, który może stanowić alternatywę lub uzupełnienie rehabilitacji publicznej.

Placówki Rehabilitacyjne dla Dzieci na NFZ

Gdzie znaleźć placówkę rehabilitacyjną dla dzieci?

Aby znaleźć placówki rehabilitacyjne, które oferują usługi finansowane przez NFZ, rodzice mogą skorzystać z kilku narzędzi:

1. Portal NFZ – Gdzie się leczyć to wyszukiwarka dostępna na stronie NFZ, która pozwala znaleźć placówki, w tym przychodnie rehabilitacyjne, świadczące usługi na NFZ. Wystarczy wybrać lokalizację oraz specjalizację (np. rehabilitacja dziecięca), aby uzyskać listę dostępnych ośrodków.

2. Strona Polskiego Stowarzyszenia na rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną (PSONI) – PSONI prowadzi specjalistyczne ośrodki rehabilitacyjne w wielu miastach w Polsce, które oferują usługi w ramach NFZ. Więcej informacji na temat placówek można znaleźć na stronie PSONI.

3. Internetowe Konto Pacjenta (IKP) – platforma IKP dostępna na pacjent.gov.pl umożliwia dostęp do informacji o placówkach rehabilitacyjnych dostępnych na NFZ. Logując się, rodzice mogą znaleźć placówki w swojej okolicy oraz zapisać się na wizyty.

Typowe usługi oferowane przez placówki NFZ:

• Rehabilitacja ruchowa i fizjoterapia,
• Terapia zajęciowa,
• Rehabilitacja neurologiczna,
• Logopedia i terapia mowy,
• Konsultacje psychologiczne i pedagogiczne.

Prywatne Placówki Rehabilitacyjne dla Dzieci

Obok placówek publicznych, rodzice mogą skorzystać z szerokiej oferty prywatnych ośrodków rehabilitacyjnych. Placówki prywatne oferują często dodatkowe terapie, krótsze terminy oczekiwania oraz bardziej spersonalizowaną opiekę. Jednym z przykładów ośrodków prywatnych jest Centrum Dziecka i Rodziny w Gdańsku.

CDiR to renomowana prywatna placówka rehabilitacyjna i terapeutyczna specjalizująca się w opiece nad dziećmi i młodzieżą z różnymi problemami rozwojowymi, w tym niepełnosprawnościami fizycznymi, intelektualnymi oraz zaburzeniami ze spektrum autyzmu, ADHD, opóźnieniam w rozwoju mowy oraz rehabilitacją wzroku. Ośrodek oferuje kompleksowe wsparcie, dostosowane indywidualnie do potrzeb każdego dziecka, łącząc najnowsze metody terapeutyczne z holistycznym podejściem do rozwoju dziecka.

Profil działalności Centrum Dziecka i Rodziny

Placówka skupia się na wszechstronnej rehabilitacji dzieci i młodzieży, zapewniając usługi obejmujące wsparcie ruchowe, sensoryczne, komunikacyjne i emocjonalne. Centrum zatrudnia zespół wykwalifikowanych terapeutów, logopedów, psychologów i pedagogów, którzy pracują z dziećmi według indywidualnie opracowanych programów terapeutycznych. Wysoka jakość usług i elastyczność terminów sprawiają, że Centrum jest jedną z najczęściej wybieranych prywatnych placówek rehabilitacyjnych w regionie.

Usługi oferowane przez Centrum Dziecka i Rodziny

Centrum Dziecka i Rodziny w Gdańsku oferuje szeroki zakres terapii, które pomagają dzieciom rozwijać się w różnych aspektach i pokonywać trudności wynikające z ich niepełnosprawności:

1. Rehabilitacja ruchowa i fizjoterapia – Centrum oferuje specjalistyczne ćwiczenia rehabilitacyjne wspomagające rozwój motoryczny i funkcjonalność ruchową dzieci z różnymi zaburzeniami.

2. Integracja Sensoryczna (SI) – Terapia poprawiająca przetwarzanie bodźców sensorycznych, kluczowa w przypadku dzieci z autyzmem, ADHD oraz problemami z percepcją sensoryczną.

3. Logopedia i neurologopedia – Centrum zapewnia terapię wspierającą rozwój mowy, komunikacji i funkcji językowych, z naciskiem na indywidualne podejście i dostosowanie do specyficznych potrzeb dziecka.

4. Terapia psychologiczna  – Zajęcia psychologiczne pomagające dzieciom rozwijać umiejętności społeczne, radzenie sobie z emocjami oraz budowanie relacji interpersonalnych.

5. Terapia AAC (Alternatywna i Wspomagająca Komunikacja) – Centrum oferuje terapię AAC wspierającą dzieci, które mają trudności z mówieniem, np. dzieci z autyzmem, zespołem Downa czy afazją. Terapia pomaga rozwijać komunikację poprzez alternatywne metody, takie jak gesty, symbole czy aplikacje na tabletach, umożliwiając dziecku wyrażanie potrzeb i emocji oraz budowanie relacji z otoczeniem.

6. Rehabilitacja Wzroku – Centrum oferuje rehabilitację wzroku dla dzieci z problemami widzenia, w tym z korowym uszkodzeniem widzenia (CVI), zaburzeniami ostrości wzroku, trudnościami w skupieniu czy zaniedbaniem wzrokowym. Terapia pomaga rozwijać umiejętności wzrokowe, poprawia orientację przestrzenną i koordynację wzrokowo-ruchową, wspierając dziecko w lepszym odbiorze otoczenia i codziennym funkcjonowaniu.

7. Terapia w Komorze Hiperbarycznej – Centrum oferuje terapię w komorze hiperbarycznej dla dzieci z różnymi schorzeniami, takimi jak autyzm, porażenie mózgowe, niedotlenienie mózgu i problemy regeneracyjne. Zabieg polega na dostarczaniu tlenu pod zwiększonym ciśnieniem, co wspomaga regenerację tkanek, poprawia dotlenienie organizmu oraz wspiera ogólny rozwój i funkcjonowanie dziecka, pomagając mu osiągnąć lepsze efekty zdrowotne.
8. Mikropolaryzacja – Centrum oferuje terapię mikropolaryzacji mózgu dla dzieci z zaburzeniami neurologicznymi, takimi jak autyzm, porażenie mózgowe czy opóźnienia rozwojowe. Mikropolaryzacja to metoda stymulacji mózgu za pomocą bardzo niskiego prądu, która wspiera neuroplastyczność, poprawia funkcje poznawcze, koordynację oraz rozwój umiejętności komunikacyjnych, pomagając dziecku osiągnąć postępy w codziennym funkcjonowaniu.

Dodatkowe programy i inicjatywy

Centrum Dziecka i Rodziny w Gdańsku organizuje także różnorodne programy wspierające rozwój dzieci i ich rodzin:

• Turnusy rehabilitacyjne – Centrum organizuje intensywne programy rehabilitacyjne podczas turnusów, które są dostosowane do indywidualnych potrzeb dzieci i umożliwiają codzienną pracę z wykwalifikowanym zespołem terapeutów.
• Warsztaty dla rodziców – Spotkania edukacyjne, podczas których rodzice dowiadują się, jak wspierać rozwój dziecka w domu, jak reagować na trudne zachowania i jak skutecznie komunikować się z dzieckiem.
• Programy integracyjne  – Zajęcia grupowe, które pomagają dzieciom budować relacje społeczne, rozwijać zdolności komunikacyjne i integrować się z rówieśnikami.

Dostępność usług i oferta prywatna

Centrum Dziecka i Rodziny w Gdańsku działa jako placówka prywatna, oferując elastyczne terminy wizyt, a także dostęp do szerokiej gamy specjalistycznych terapii. Ponieważ Centrum nie ma kontraktu z NFZ, usługi są płatne, jednak wiele rodzin wybiera placówkę ze względu na wysoki poziom profesjonalizmu oraz szeroki zakres dostępnych terapii.

Finansowanie rehabilitacji w sektorze prywatnym: Warto sprawdzić, czy prywatne placówki oferują współpracę z fundacjami lub programami wsparcia finansowego, takimi jak WWR, OKRO czy różnego rodzaju Fundacje, które mogą pomóc w pokryciu części kosztów leczenia.

Turnusy Specjalistyczne dla Dzieci z Całej Polski

Centrum Dziecka i Rodziny organizuje turnusy rehabilitacyjne dla dzieci z całej Polski, oferując kompleksowe wsparcie specjalistów oraz nowoczesne podejście terapeutyczne. Nasze turnusy są skierowane do dzieci z różnorodnymi potrzebami rozwojowymi i zdrowotnymi, takimi jak zaburzenia ruchowe, problemy z widzeniem, trudności komunikacyjne oraz wyzwania neurologiczne.

Zakres specjalistycznej opieki:

• Fizjoterapia – Zajęcia prowadzone przez doświadczonych fizjoterapeutów pomagają rozwijać zdolności motoryczne i koordynację ruchową dziecka, co wspiera jego samodzielność.
• Terapia widzenia dla dzieci z CVI – Terapia przeznaczona dla dzieci z korowym uszkodzeniem widzenia (CVI), która wspiera rozwój umiejętności wzrokowych i orientacji w przestrzeni.
• Terapia AAC (Alternatywna i Wspomagająca Komunikacja) – Specjaliści AAC pomagają dzieciom, które mają trudności z werbalną komunikacją, rozwijać alternatywne sposoby porozumiewania się za pomocą symboli, gestów lub urządzeń komunikacyjnych.
• Neurologopedia – Zajęcia z neurologopedą wspierają rozwój komunikacji, mowy i umiejętności językowych, szczególnie u dzieci z trudnościami neurologicznymi.

Specjalistyczna diagnostyka – Przed rozpoczęciem turnusu przeprowadzamy kompleksową diagnostykę, aby dopasować program terapii do indywidualnych potrzeb dziecka. Po zakończeniu turnusu rodzice otrzymują szczegółowe zalecenia, które wspierają dalszy rozwój dziecka w domu.

Wsparcie rodziny po zakończeniu turnusu – Centrum zapewnia pełne wsparcie dla rodzin po zakończeniu turnusu, udzielając wskazówek oraz porad dotyczących codziennego funkcjonowania i kontynuacji rehabilitacji. Nasz zespół pozostaje w kontakcie, aby pomóc rodzinom wdrożyć wypracowane podczas turnusu strategie w domowych warunkach.

Zapraszamy rodziców do kontaktu z Centrum w celu zapisania dziecka oraz uzyskania pełnych informacji o dostępnych terminach i ofercie turnusów.

Kontakt i lokalizacja

Rodzice, którzy chcieliby zapisać swoje dziecko na turnus/rehabilitację w Centrum Dziecka i Rodziny, mogą skontaktować się bezpośrednio z placówką w celu uzyskania szczegółowych informacji oraz zapisania się na wizytę.

• Strona internetowa Centrum Dziecka i Rodziny w Gdańsku: https://centrum-dziecka.pl
• Telefon: +48 510 40 9999
• Adres: Centrum Dziecka i Rodziny, ul. Reformacka 22, 80-808 Gdańsk

Podsumowanie

Centrum Dziecka i Rodziny w Gdańsku to kompleksowa, prywatna placówka rehabilitacyjna, która zapewnia indywidualne podejście do każdego dziecka, oferując szeroki wachlarz specjalistycznych terapii. Dzięki elastycznym terminom i wysokiej jakości usługom, placówka stanowi doskonałe wsparcie dla dzieci z różnorodnymi potrzebami rozwojowymi oraz ich rodzin, które szukają profesjonalnej i kompleksowej pomocy terapeutycznej.

Oto lista miejsc, gdzie Rodzic dziecka z niepełnosprawnością może znaleźć pomoc prawną. Każde z wymienionych miejsc oferuje wsparcie w kwestiach prawnych, pomagając rodzicom w zrozumieniu przysługujących im praw oraz w dostępie do świadczeń, które mogą poprawić jakość życia dziecka i całej rodziny. Często pomoc ta obejmuje także procedury administracyjne, dostęp do edukacji, ochronę zdrowia i wiele innych aspektów życia rodzinnego, które mogą wymagać formalnego wsparcia.

1. Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie (PCPR) – PCPR to pierwsze miejsce, do którego mogą się zgłosić rodzice, aby uzyskać pomoc prawną i wsparcie socjalne. Ośrodki PCPR świadczą porady w zakresie praw dzieci niepełnosprawnych, a także pomagają w sprawach dotyczących uzyskania świadczeń i pomocy społecznej. Wyszukiwarka powiatowych centrów pomocy rodzinie dostępna jest na stronie: empatia.mpips.gov.pl.

2. Miejskie i Gminne Ośrodki Pomocy Społecznej (MOPS i GOPS) – Ośrodki te oferują wsparcie prawne oraz socjalne, pomagając rodzicom uzyskać dostęp do świadczeń, takich jak zasiłki opiekuńcze, dodatki rehabilitacyjne czy wsparcie w zakresie codziennej opieki nad dzieckiem z niepełnosprawnością. MOPS i GOPS udzielają również informacji o programach wsparcia i ulgach podatkowych. Kontakt do najbliższych ośrodków można znaleźć na stronach lokalnych urzędów.

3. Organizacje pozarządowe i fundacje – Wiele organizacji, takich jak PSONI, Fundacja Dzieciom „Zdążyć z Pomocą” czy Fundacja Avalon, udziela bezpłatnych porad prawnych lub wspiera rodziców dzieci z niepełnosprawnościami w rozwiązywaniu problemów formalnych, pomagając im uzyskać świadczenia, wsparcie edukacyjne i rehabilitacyjne.

   • PSONI: psoni.org.pl
   • Fundacja Dzieciom „Zdążyć z Pomocą”: dzieciom.pl
   • Fundacja Avalon: fundacjaavalon.pl

4. Centra i punkty bezpłatnej pomocy prawnej – W każdej gminie działają punkty bezpłatnej pomocy prawnej, które oferują informacje prawne i wsparcie w zakresie praw dziecka z niepełnosprawnością oraz dostępnych świadczeń. Usługi te są dostępne dla osób w trudnej sytuacji materialnej oraz dla rodzin z dziećmi niepełnosprawnymi. Wyszukiwarka punktów bezpłatnej pomocy prawnej dostępna jest na stronie: darmowapomocprawna.ms.gov.pl.

5. Internetowe fora i grupy wsparcia – Warto również dołączyć do grup wsparcia dla rodziców dzieci z niepełnosprawnościami, takich jak grupy na Facebooku lub forach internetowych, które udostępniają informacje o dostępnych usługach prawnych oraz praktyczne porady dotyczące procedur prawnych i świadczeń.

6. Specjalistyczne poradnie przy szpitalach – Niektóre większe ośrodki i szpitale prowadzą specjalistyczne poradnie prawne, które oferują wsparcie w zakresie praw pacjenta, opieki zdrowotnej oraz rehabilitacji dzieci z niepełnosprawnościami. Informacji na temat dostępności takich poradni można szukać na stronach internetowych szpitali, takich jak np. Instytut Matki i Dziecka w Warszawie: imid.med.pl.

7. Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich – Rzecznik Praw Obywatelskich zapewnia pomoc w zakresie praw osób niepełnosprawnych, szczególnie w przypadkach naruszenia praw człowieka lub nierównego traktowania. Informacje o pomocy prawnej Rzecznika można znaleźć na stronie: rpo.gov.pl.

8. Biuro Rzecznika Praw Dziecka – Rzecznik Praw Dziecka wspiera dzieci z niepełnosprawnościami i ich rodziny w zakresie praw dostępu do edukacji, opieki zdrowotnej oraz godnych warunków życia. W przypadku naruszenia praw dziecka można zwrócić się bezpośrednio do biura rzecznika. Strona internetowa: brpd.gov.pl.